Eerst werd er ongeveer 1 meter afgegraven en toen werd er een tijdelijk versterkingsframe ingelast. Dit was noodzakelijk, zo wezen de berekeningen uit.
Doordat we ons huis en de kelder op staal kunnen laten funderen zal er grondverbetering moeten plaatsvinden. Volgens de kelderbouwer en ook het Nederlandse ingenieurs bureau zou 50 cm gestabiliseerd zandbed of 50 cm gestabiliseerd puin voldoende moeten zijn.
Wij hebben voor zekerheid gekozen en besloten om hier 100 cm van te maken.
Dat hield in, dat als de afgewerkte kelder 300 cm hoog is inclusief kelderzool, en mede in ogenschouw nemende het bouwpeil, dat binnen de damwand er -400 cm afgegraven diende te worden. Dus we zitten met afgraven op 4 meter beneden peil. Hierdoor komen er enorme krachten op de damwand te staan, en om die te beschermen tegen de gronddruk en de waterdruk is er tijdelijk een stalen frame in gelast.
Hier is het versterkingsframe dus goed te zien. Om weinig extra druk op de damwand te krijgen is besloten om de afgegraven grond zo veel mogelijk af te voeren en tijdelijk ergens op te slaan. Mede omdat de gemeente streeft naar een gesloten grond balans, zullen we dit zo veel mogelijk moeten hergebruiken..
Dat is wel een diep gat hoor aan de linkerzijde; daar waar de kelder komt zitten we op -4 meter en aan de rechterzijde waar geen kelder komt, zitten we op -3 meter.
Er is dus links en rechts zo gewerkt dat we op -3 meter beneden peil zitten, en het verschil van -4 meter naar -3 meter(op de plaats waar de kelder komt) is voorzien van aangetrild en gestabiliseerd puin en zand. Zodat we nu een mooie vlakke vloer in de damwand hebben liggen op een diepte van 3 meter onder het peil.
We zitten weer op -3 meter en het versterkingsframe kan er weer uit. De bronbemaling houd alles binnen de damwand lekker droog, dus er kan goed gewerkt worden. Wel valt het op, dat er heel zanderige grond in het kavel zit. Dat zou wel eens kosten kunnen gaan schelen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten